Książę, architekt, dominikanin, kapelan AK, błogosławiony
Jan Franciszek książę Czartoryski urodził się 19 lutego 1897 r. w Pełkiniach k. Jarosławia. Odebrał staranne wykształcenie w prywatnej szkole pod Warszawą, a po zdaniu matury w Krakowie podjął studia na Politechnice Lwowskiej, uzyskując tytuł inżyniera architekta. Brał udział w obronie Lwowa w 1920 r. a później także w akcji plebiscytowej w Sosnowcu. W 1927 r. wstąpił do zakonu dominikanów i zrzekłszy się dziedziczenia majątku rodowego, po ślubach wieczystych przyjął imię Michał. Jako dominikanin zajmował się m.in. kształceniem nowicjuszy i studentów oraz rozbudową klasztoru na Służewie w Warszawie. Brał udział w Powstaniu Warszawskim jako kapelan. Po zajęciu Powiśla przez oddziały niemieckie, odmawiając ucieczki, pozostał z rannymi powstańcami w szpitalu urządzonym w budynku na rogu ulic Smulikowskiego i Tamka, gdzie 6 września 1944 r. go rozstrzelano wraz z rannymi. 13 czerwca 1999 r. został beatyfikowany w Warszawie przez papieża Jana Pawła II, jako jeden ze 108 męczenników II wojny światowej.
Wystawę realizują uczniowie Zespołu Szkół Drogowo-Geodezyjnych i Licealnych im. Augusta Witkowskiego w Jarosławiu.