Żabno in Literary work of Fr. Pasierb

Wizyta

Przyjeżdżam tutaj niczym do Wirginii

Południe moich dziadków galicyjsko rzewne

Ulice za szerokie i place za wielkie

Zieleń ogrodów strzępi się jak koper

Domy parterowe kwitną pastelami

Ściany są z lukru gzymsy ze śmietany

Barok się spóźnił jak lokalny pociąg

O takich tympanonach nie słyszał Bernini

Dębu na rynku muskularny wybuch

Ciągle zielony mimo letniej suszy

Już liście zaczynają przedwieczorne szepty

Rosa w ogródkach odszukuje kwiaty

Gdzie są dawne wakacje odeszły jak ludzie

Którzy z nami po ciemku siedzieli przed domem

Oleandry

wszystkie oleandry swiata

będą dla mnie kwitły

w zielonych drewnianych donicach

przed domem dziadków

w galicyjskie lato

Zakirchale

gdybym zapomniał o was

lwy i palmy wpisane

między żyto i sosny

na piaszczystych wzgórkach

gdybym zapomniał ciebie

małopolskie Jeruzalem

w złocie i balsamach łubinów

nagrobki kapłanów

gdzie błogosławieństwo

stało sie gestem rozpaczy

ich dłonie zasłaniały napisy jak twarze

złamane jest drzewo życia

pozostały wiotkie menory

dzikiego kopru

gdybym zapomniał ciebie

małopolskie Jeruzalem

i twoje zabijane na ulicach dzieci

niech będzie zapomniana

moja ręka prawa

hebrajskie litery

rozsypane w trawie

przypominajcie Bogu

dawne obietnice

Macewa

zabili ją

pewnie nie przeżyła tej wojny

biedna Żydówka  Tarnowa

która jesienią 1939 roku

dała talerz gorącej kartoflanej zupy

bezdomnemu dziecku z Pomorza

niech w węzeł życia zostanie związana 

jej dusza

Skrzyżowanie dróg

Długa jest ta żabnieńska droga,długa w czasie [...]

Nieduże Żabno, a jak wielkie skrzyżowanie dróg. Drogi. Nie myślę tylko o tych prowadzących do Dąbrowy, Tarnowa czy Otfinowa[...]

 A na cmentarzu katolickim inne skrzyżowanie dróg. proste, stare groby mieszkanców Żabna i powojenne grobowce - bunkry.

Cmentarze nad Dunajcem

Cmentarze nad Dunajcem wśród pastwisk zielonych

myślę o żołnierzach z pierwszej wielkiej wojny

nie tkniętych przez życie zbratanych przez śmierć

niejeden płakał gdy odjeżdżał z domu

bał się czy to bardzo boli

może myśleli że świat będzie lepszy

albo przynajmniej taki jak przed wojną

umierali ofiarnie za przyszłych nikczemnych

topole wysokie wpisały ich w niebo

ono może spamięta co wiatr poroznosił

nad Dunajcem nad Marną wśród pastwisk zielonych